Een week op vakantie in het Stadshotel Ootmarsum.
Het leuke reisverslag van Riet van Rijn
Na de vakantieweek werd ik gebeld met de vraag: ‘Hoe ik het gemaakt had?” Vol enthousiasme vertelde ik erover waarna al snelde de volgende vraag kwam:
‘Wil je er wat over schrijven voor onze website?”
Nou daar zit ik dan. Als ik dit had geweten had ik wat aantekeningen gemaakt. Die heb ik dus niet- maar ik ga het toch proberen.
Op 2 juni, om één uur, troffen wij elkaar, de Woerdenaren, op de ´parkeerplaats Zuid´ bij het station. We vertrokken – met de chauffeur Jan – eerst richting Kamerik om daar de Kamerikkers in te laden om daarna, met 43 enthousiaste vakantiegangers, richting Ootmarsum te rijden.
In het stadshotel Ootmarsum aangekomen werden we heel gastvrij, met een kopje koffie of thee, ontvangen en werden zelfs onze koffers naar de kamer gebracht. Ik had dit nog nooit meegemaakt en vond het heel erg aardig; ook vond ik het aardig dat, toen we weer naar huis moesten, onze koffers ook weer gehaald werden. Maar dat was toen nog niet bekend want we begonnen maar net aan onze vakantie.
De kamer indeling was al eerder bekend gemaakt dus konden we onze koffer achterna om de kamer te bekijken. Die vonden we erg mooi hoewel er later wel wat verschuivingen met het beddengoed ontstond.
Op zondag, om half tien, zijn we allemaal naar de kerk gegaan en hadden we verder een vrije dag. Gelukkig waren de winkels open en daar maakten we goed gebruik van. We kwamen elkaar regelmatig in de winkel ´Bloemen etc.´ of in een galerie tegen terwijl we ook al snel het gezellige terrasje van ´t Plätske hadden gevonden. Ook daar hadden we de rest van de week veel plezier.
´s Maandags begon de ‘echte’ vakantie met allerlei excursies ed.
Zo hebben we, rijdend in de bus, veel van Twente gezien en genoten we ook van een route door Duitsland. Buschauffeur Jan reed zelfs de bus op een zandpad door het bos!! Ook werd er een boottocht op de Vecht gemaakt. Zijn we over de Holterberg gereden en bezochten we het Diorama in de Twentswelle met een expositie die gaat over de bijzondere zee-reptielen die in het oosten van Nederland, maar ook in bijvoorbeeld Duitsland, hebben rondgezwommen. Deze dieren leefden ongeveer 240 miljoen jaar geleden in het Trias. Ook zagen we daar allerlei opgezette vogels en andere dieren. In een film kon je zien hoe het prepareren gedaan wordt. Wij vonden het prachtig.
Verder was er ook nog een huifkartocht van 2 uur.
Tegen het einde van de tocht hoorden we vanuit de 2e huifkar zingen: ‘De herdertjes lagen bij nachten ……..”. Dat vonden we maar niks dus een van ons begon met: ‘Ik heb mijn wagen vol geladen, vol met ouwe wijven, enz.!” en iedereen brulde mee. Heel gezellig. We waren de hele week één familie.
Na de huifkartocht was er ’s avonds een geweldig optreden van de Ootmarsumse Boerendansers.
We werden ook uit de zaal gehaald om met hen mee te dansen. Leuk hoor. Dat viel wel ……. maar niet mee!
Dan wat leuke voorvallen:
Vakantie voorzitter Arie van Riet en Lena reden met de auto en 2 fietsen achter de bus aan. Hij wilde graag samen met Lena in de vrije tijd bospaadjes opzoeken, lekker rustig met z’n tweeën! Maar helaas ………… dat kon niet doorgaan want Lena had erge last en pijn van haar arm. Pech Arie! Dus niet gefietst maar ook geluk; want hij had de hoofdprijs met de bingo! Dat was een weekend in het hotel, met z’n vrouw, met reductie.
Onderweg met de bus kochten we kaarten van de diverse locaties en die werden, voorzien van handtekeningen, aan Joop Brockhoff gestuurd. Joop stuurde ons ook een kaart terug. Hij had deze vakantie vorig jaar geregeld maar kon er, vanwege zijn ziekte, dit jaar niet bij zijn. We waren er erg van onder de indruk. Bij het voorlezen van de kaart van Joop was het heel stil.
Ook een ander lid kon onverwachts niet mee. Zij moest, vanwege een ontsteking, naar het ziekenhuis en moest deze keer dus ook verstek laten gaan.
De groepsfoto: We werden voor die foto opgetrommeld. Natuurlijk stonden we 1-2-3 niet goed. Er werd geroepen: ‘kamer 2 beetje meer lachen, kamer 103 beetje meer naar rechts, kamer 4 ietsje meer naar voren” enz. Ik zei: ‘ ’t lijkt wel of we in en gevangenis zijn, daar hebben ze ook nummers!” Lachen, ha, ha.
We hadden volpension geboekt en dat was in één woord voortreffelijk. De laatste avond kregen we een warm en koud buffet. Wat voor werk de chef-kok (en eigenaar) daar niet van gemaakt heeft is met geen pen te beschrijven. Aansluitend aan het diner was er muziek van een “Decap orgel”. Dat was een heel bijzonder orgel; mooi om te horen en leuk om te zien.
Na het borrelen en het kaarten ging iedereen om middernacht voldaan slapen om de volgende dag, het was toen alweer 9 juni, tevreden en wel huiswaarts te keren.
Dank aan de reis- en excursiecommissieleden die deze week op zo’n fijne en prettige manier tot een goed einde wisten te brengen.
Ik kijk er met héél véél plezier op terug.
Riet van Rijn.